خود آن حضرت فرمود: بعِثتُ لِاُتَمِّمَ مکارمَ الأخلاق در اوایل بعثت، خداوند متعال خطاب به پیغمبر میفرماید:و إنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیم)
?ساخته و پرداخته شدن پیغمبر، تا ظرفی بشود که خدای متعال، آن ظرف را مناسب وحی خود بداند،…
?وارد شده است که پیغمبر اکرم که در جوانی، به تجارت اشتغال داشتند و درآمدهای هنگفتی از طریق تجارت بدست آورده بودند، همه را در راه خدا صدقه دادند؛ بین مستمندان تقسیم کردند.
?در این دوران که دوران اواخر تکامل پیغمبر و قبل از نزول وحی است… پیغمبر از کوه حرا بالا میرفت و به آیات الهی نگاه میکرد؛ به آسمان به ستارگان، به زمین، به این خلایقی که در روی زمین با احساسات مختلف و با روشهای زندگی میکنند.
او در همهٔ اینها آیات الهی را میدید و روزبهروز خضوع او در مقابل حق، خشوعِ دل او در مقابل امر و نهی الهی و ارادهٔ الهی بیشتر میشد و جوانــه های اخلاق نیک در او روزبهروز بیشتر رشد میکرد… تا به چهل سالگی رسید…
?دل او در ۴۰ سالگی نورانیترین دلها،خاشع ترین دلهاو پرظرفیت ترین دل ها برای دریافت پیام الهی بود
وقتی به این مرحله از معنویت و نورانیت و اوج کمال رسید، آن وقت خدای متعال، درهای آسمان و درهای عوالم غیبی را به روی او باز کرد؛چشم او را به عوالم معنوی و عوالم غیبی گشود.
او فرشتگان را میدید،با او سخن می گفتند؛کلام آنها را می شنید،تا اینکه جبرییل امین بر او نازل شد و گفت:إقٔــرأ سرآغاز بعثت پیامبر اکرم
این مخلوق بی نظیر الهی، این انسان کامل که قبل از نزول وحی الهی به این مرحله از کمال رسیده است، از اولین لحظهٔ بعثت پیامبر اکرم، یک جهاد مرکّبِ همه جانبهٔ دشوار را آغاز کرد و ۲۳ سال در نهایتِ دشواری، این جهاد را پیش برد.
جهاد او در درون خود، جهاد با مردمی که از حقیقت هیچ ادراکی نداشتند و جهاد با آن فضای ظلمانی مطلق بود، که امیرالمؤمنین در نهج البلاغه میفرماید: فتنه ها مردم را لگدمال کرده و باسُم های محکم خود نابودشان کرده و پابرجا ایستاده از همه طرف فتنهها مردم را میفشرد؛ دنیا طلبی، شهوترانی، ظلم و تعدّی، رذائل اخلاقی در اعماق وجود انسان ها، و دست تعدّی قدرتمندانی که بدون هیچ مانع و رادعی، بسوی ضعفا دراز بود.